{"id":524,"date":"2017-08-21T10:58:59","date_gmt":"2017-08-21T08:58:59","guid":{"rendered":"http:\/\/dantz.eu\/?page_id=524"},"modified":"2017-08-21T15:50:56","modified_gmt":"2017-08-21T13:50:56","slug":"editorial-editoriala","status":"publish","type":"page","link":"https:\/\/2017.dantz.eu\/editorial-editoriala\/","title":{"rendered":"Editoriala \/ Editorial"},"content":{"rendered":"<p><strong>Editoriala<\/strong><\/p>\n<p>Musika elektronikoak beti edan izan du etorkizun utopikoak amesteko ahalmenetik eta eskubidetik. Bere jatorrizko izaera sintetikoak nahitaez gurea ez den mundu batetik sortutako soinuengan jarri du arreta, nahiz azken finean gizatiarrak izan naturak sekula erditu ez zituen makina horien atzean gordetzen ziren eskuak eta belarriak. Nolanahi ere, 1950ko hamarkadako bere sorkuntzatik utopia hori bizirik eta bere praktikaren ariman eduki duen izaera gordetzen du oraindik musika elektronikoak.<br \/>\nEzin genezake gauza bera esan, guk, entzuleok. Antzeko utopietan bustita.<br \/>\nEuroparako saltoa egiten duten gizakientzat esaterako, ezaugarriak erradikalki aldatzen dira. Zenbakien atzean gordetzen diren eskuak eta belarriak gizakienak ez direla ahazten dugun aldioro galtzen dugu amets egiteko eskubidea. \u2028\u2028Ireki belarriak. Momentu honetan grina futuristak ez dira mendebaldean egiten. Gure etorkizunak irudikatzeko gaitasuna kamusten zaigun heinean, urrunagotik iristen dira etorkizun posibleak marrazten dituzten soinuak. Urruneko danborrek ezartzen dituzte gure pausuen distortsioak eta elektronikaren berrasmatze artisauek josten dituzte ametsak biltzeko saski berriak. \u2028\u2028Etorkizunak amesteak eskubide eta betebehar izan behar luken munduan, gizakientzako altxatzen diren hesiek ez dute balio soinuentzako.\u2028\u2028Beharbada, besteen etorkizunak besarkatzen ikastea bezain erraza da.<\/p>\n<p><strong>Editorial<\/strong><\/p>\n<p>La m\u00fasica electr\u00f3nica siempre ha bebido de la habilidad y del derecho de so\u00f1ar en un futuro ut\u00f3pico. Su esencia de origen, ha puesto la mirada sobre sonidos que no tienen por qu\u00e9 ser de este mundo, aunque al fin y al cabo, son humanas las manos y los o\u00eddos que se esconden tras las m\u00e1quinas que la naturaleza nunca ha creado. De todas formas, desde su creaci\u00f3n en la d\u00e9cada de los a\u00f1os 50, la m\u00fasica electr\u00f3nica mantiene viva esa utop\u00eda y esa esencia que guarda en el alma de su pr\u00e1ctica.<br \/>\nNosotros, los oyentes, no podemos decir lo mismo. Por ejemplo, las personas que han dado el salto hacia Europa, impregnados en utop\u00edas similares, est\u00e1n cambiando radicalmente las caracter\u00edsticas. Cada vez que olvidamos que las manos y los o\u00eddos que se esconden tras los n\u00fameros son de personas, perdemos el derecho de so\u00f1ar.<br \/>\nAbre tus o\u00eddos. En este momento los deseos futuristas no se hacen en occidente. Mientras que se debilita nuestra habilidad de imaginar el futuro, desde m\u00e1s lejos llegan los sonidos que dibujan otros futuros posibles. Son los tambores de lejos los que crean la distorsi\u00f3n de nuestros pasos, y son los artesanos de la constante reinvenci\u00f3n de la electr\u00f3nica los que tejen las nuevas cestas para guardar los sue\u00f1os. \u2028\u2028En este mundo donde so\u00f1ar el futuro deber\u00eda de ser derecho y obligaci\u00f3n, los muros que se levantan para los humanos no sirven para los sonidos. \u2028\u2028A lo mejor, es tan sencillo como aprender a abrazar el futuro de los dem\u00e1s.<\/p>\n<p>&nbsp;<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"<p>Editoriala Musika elektronikoak beti edan izan du etorkizun utopikoak amesteko ahalmenetik eta eskubidetik. Bere jatorrizko izaera sintetikoak nahitaez gurea ez den mundu batetik sortutako soinuengan jarri du arreta, nahiz azken finean gizatiarrak izan naturak sekula erditu ez zituen makina horien atzean gordetzen ziren eskuak eta belarriak. Nolanahi ere, 1950ko hamarkadako bere sorkuntzatik utopia hori bizirik [&hellip;]<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":0,"parent":0,"menu_order":0,"comment_status":"closed","ping_status":"closed","template":"page-editorial.php","meta":{"footnotes":""},"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/2017.dantz.eu\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/524"}],"collection":[{"href":"https:\/\/2017.dantz.eu\/wp-json\/wp\/v2\/pages"}],"about":[{"href":"https:\/\/2017.dantz.eu\/wp-json\/wp\/v2\/types\/page"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/2017.dantz.eu\/wp-json\/wp\/v2\/users\/1"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/2017.dantz.eu\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=524"}],"version-history":[{"count":6,"href":"https:\/\/2017.dantz.eu\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/524\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":533,"href":"https:\/\/2017.dantz.eu\/wp-json\/wp\/v2\/pages\/524\/revisions\/533"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/2017.dantz.eu\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=524"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}